Ба муносибати иди Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон
ТОҶИКИСТОН ШУҲРАТЁР ГАРДИДААСТ
Ҷавониро фидо кардам, диёрам то ҷавон бошад,
Гузаштам борҳо аз ҷон, ки ҷонаш дар амон бошад.
Ин мисраъҳои самимӣ ба Пешвои миллат, Президенти ҷумҳурии Тоҷикистон, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бахшида шудаанд ва шуҷоати беамсоли Сарвари давлатро дар ҳифзи якпорчагии Ватани азизамон инъикос менамоянд. Дар он рӯзҳои тираи ҷанги шаҳвандӣ дар Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун роҳбари сатҳи олии кишвар барои хомӯш кардани алангаи ҷанги бародаркуш, ки аз ҷониби душманони хориҷӣ таҳмил шуда буд, ҷаҳду талош намуд. Хаёти худро дар хатар гузошта, ба Афғонистон рафт, то ки бо роҳбарони мухолифин масъалаи хотима додани ҷанги хонумонсӯз, таъмини сулҳу салоҳ дар мамлакат, ба Тоҷикистон баргардонидани бештар аз 1 миллион фирориёнро баррасӣ ва ҳал намояд. Ниҳоят, соли 1997 дар натиҷаи заҳматҳои зиёди фарзанди бузурги миллат Эмомалӣ Раҳмон Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ ба имзо расид ва дар осмони софи диёри биҳиштосои мо – Тоҷикистон офтоби сулҳу ваҳдат нурафшон гардид.
Суханрониҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон бо забони шевои тоҷикӣ дар минбарҳои баланди Созмони Милали Муттаҳид дар бораи таъмини ҳаёти осоишта дар минтақаҳои ноором, кишварҳои ҷангзада, ҳамкориҳои самаррабахши мардуми сайёра дар соҳаҳои гуногуни иқтисодиёт, ҳифзи муҳити зист, таъминот бо оби тоза, пешгирии обшавии пиряхҳо ва ғайра баланд садо медиҳанд ва мардуми ҷаҳон бо рӯҳбаландии зиёд ташаббусҳои оқилона ва пайгиронаю бунёдкоронаи Сарвари давлати тоҷиконро маъқул медонанд. Дар тӯли солҳои зиёд СММ дар бораи татбиқи ин ташаббусҳои зикршуда қарорҳои зиёде қабул намудааст, ки онҳо ба дар амал татбиқ ёфта истодаанд.
Мо, насли калонсол, ки гармию сардиҳои рӯзгорро бисёр дидаем ва ба кишварҳои зиёде сафар кардаем, мунтазам шуҳрату манзалати Тоҷикистонро дар гузашта ва давраи ҳозира қиёс мекунем. Дар хотирам ҳаст, ки солҳои 1974-1976 ҳангоми дар Эрон кор карданам эрониҳо аз ман мепурсиданд, ки аз куҷо ҳастам.
– Ман аз Тоҷикистон ҳастам – мегуфтам ба онҳо.
Онҳо ҳатто мавқеи ҷойгиршавии кишвари моро намедонистанд ва фикр мекарданд, ки Тоҷикистон тақрибан дар наздикии Гурҷистон аст.
ҳоло ҳар як эронӣ Тоҷикистони азизи моро хуб медонад. Бародарони эронӣ ба ҳайси мардуми ҳамзабон ва ҳамфарҳанг дар радифи аввалин сармоягузорони давлати соҳибистиқлоли тоҷикон дар бунёди муҳимтарин иншоотҳои мамлакати мо, аз қабили нақби «Истиқлол», нерӯгоҳи барқи обии «Сангтӯда 2», нурӯгоҳи азими «Роғун», роҳҳои бузурги автомобилгард ба Тоҷикистон фаъолона иштирок намуданд ва ин иқдоми некро идома медиҳанд.
Соли 2011 ҳангоми ширкат дар конфоронси СММ доир ба «иқтисоди сабз» дар Кореяи ҷанубӣ мо бо намояндагони Япония ҳамсуҳбат шудем. Чун онҳо фаҳмиданд, ки мо аз Тоҷикистон ҳастем, бо хушҳолӣ гуфтанд, ки Тоҷикистон, Президенти он Эмомалӣ Раҳмонро хуб медонанд. Мо аз ин мулоқот хеле хурсанд ва ифтихорманд шудем, чунки намояндагони яке аз кишварҳои пешрафтаи ҷаҳон, ки аз мо ҳазорҳо километр дур ҳастанд, дар бораи мамлакати мо, сарвари он тасаввуроти хуб ва таассуроти нек доранд.
16 ноябр дар саросари кишвари мо Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистонро ҳама – пиру ҷавон, бо рӯҳияи баланди ватандӯстӣ ва меҳру муҳаббат саршор ба раҳбари хирадманди миллат Эмомалӣ Раҳмон истиқбол мегиранд. Ин ҷашни фархунда ва пояндаро ба кулли мардуми кишвар ва тамоми тоҷикони рӯйи ҷаҳон табрику муборакбод мегӯем.
Гафур Расулов,
номзади илмҳои иқтисодӣ, мудири озмоишгоҳи маркетинг ва ояндабинии Маркази таҳқиқоти технологияҳои инноватсионии Акедемияи милии илмҳои Тоҷикистон.
